به گزارش معاونت پژوهش مدرسه صد و سی و یکمین جلسه ی پژوهشی تدبر و محوربندی و بازخوانی صحیفه ی سجادیه با حضور اساتید و طلاب این مدرسه در روز یکشنبه 22 مردادماه 1402 ساعت 16، در نرم افزار «قرار» با موضوع « دعاى آن حضرت است در ذكر توبه و درخواست آن از پروردگار »(دعای31) برگزار گردید. در ابتدای جلسه پس از پخش صوت قرآن کریم و صلوات امام سجاد علیه السلام از مجموعه ی صلوات بر حجج طاهره علیهم السلام، استاد باقری به شرح دعای جدید پرداختند:

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي ذِكْرِ التَّوْبَةِ وَ طَلَبِهَا

در شرح این دعا باید توجه داشت که امام علیه السلام معصوم هستند و مرتکب خطا نمی شوند و در این دعا با علم و آگاهی خود، حال گناهکار را توصیف می نمایند. تمام حواس به مذکور متوجه شدن را ذکر گویند و توبه به معنی بازگشت و رجوع است و در اصطلاح به پشیمانی از گناه و یا به مجموع مراحل بازگشت، توبه اطلاق می شود. توبه از جانب خداوند نیز به معنای صرف نظر کردن پروردگار از عذاب انسانِ خاطی می باشد. طلب نیز به معنای به دست آوردن است و ها در طلبها، هم می تواند دال بر توبه ی انسان باشد و هم دال بر بازگشت خداوند به سوی بنده باشد. توبه واجبِ فوری بر انسان است تا گناهان روی هم انباشته نشود و گناه برای مکلف عادی نگردد.

فراز 1: « اللَّهُمَّ يَا مَنْ لَا يَصِفُهُ نَعْتُ الْوَاصِفِينَ؛ خدایا! ای آن‌که توصیف وصف کنندگان او را نمی‌ستاید.

فراز 2: «وَ يَا مَنْ لَا يُجَاوِزُهُ رَجَاءُ الرَّاجِينَ »؛ و ای آن‌که امید امیدواران از او نمی‌گذرد.

فراز 3: « وَ يَا مَنْ لَا يَضِيعُ لَدَيْهِ أَجْرُ الُمحْسِنِينَ » ؛ و ای آن‌که پاداش نیکوکاران نزد او تباه نمی‌شود.

فراز 4:« وَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى خَوْفِ الْعَابِدِين» ؛ و ای آن‌که حضرت او نهایت ترس عابدان است.

فراز 5: « وَ يَا مَنْ هُوَ غَايَةُ خَشْيَةِ الْمُتَّقِينَ » ؛ و ای آنکه هدف بیم پرهیزکاران است.

در قسمت اول دعا یعنی پنج فراز ابتدایی دعا به توصیف خداوند در رابطه با توبه پرداخته شده است و بشر به شناخت و فهم اوصاف الهی قادر نیست مگر از زبان انبیاء و اوصیا علیهم السلام.

در ادامه خانم ناطقیان به معرفی کتاب هم رزمان حسین علیه السلام پرداختند؛ در انتها دعا فرمودند و جلسه خاتمه یافت.

• < قبلی
• بعدی >