به گزارش معاونت پژوهش مدرسه، پنجاه سومین جلسه ی پژوهشی تدبر و محوربندی و بازخوانی صحیفه سجادیه با حضور اساتید و طلاب این مدرسه در روز چهارشنبه 24 شهریور ۱۴۰۰ ساعت 8 صبح، دعای بیست و دوم توسط خانم کاویانی و ده حقی در اسکای روم برگزار شد. ایشان به ارائه شرح دعای بیست و دوم با موضوع"دعای آن حضرت است هنگام سختی و مشقّت و دشواری کارها" فراز پنجم تا هفتم دعا پرداختند. جلسه چنین گذشت:

در ابتدای جلسه صوت صلوات امام سجاد علیه السلام پخش شد و استاد کاویانی با اشاره به سالگرد آغاز جنگ تحمیلی در 31 شهریور سال 1358، از ایثار و مجاهدت رزمندگان و شهدای دفاع مقدس به رهبری امام خمینی رحمه الله علیه تجلیل کردند. در ادامه خانم اودرون و استاد کاویانی به خلاصه ای از جلسه ی قبل پرداختند و سپس خانم ده حقی شرح فرازهای جدید (فرازهای 5 و 6) را بیان نمودند :

فراز 5:«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ خَلِّصْنِي مِنَ الْحَسَدِ ، وَ احْصُرْنِي عَنِ الذُّنُوبِ ، وَ وَرِّعْنِي عَنِ الْمحَارِمِ ، وَ لَا تُجَرِّئْنِي عَلَى الْمَعَاصِي ، وَ اجْعَلْ هَوَايَ عِنْدَكَ ، وَ رِضَايَ فِيما يَرِدُ عَلَيَّ مِنْكَ ، وَ بَارِكْ لِي فِيما رَزَقْتَنِي وَ فِيما خَوَّلْتَنِي وَ فِيما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ ، وَ اجْعَلْنِي فِي كُلِّ حَالَاتِي مَحْفُوظاً مَكْلُوءاً مَسْتُوراً مَمْنُوعاً مُعَاذاً مُجَاراً»

خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و مرا از حسد رهایی ده و از گناهانم بازم دار و از حرام‌ها پرهیز ده و بر گناهان دلیرم مگردان و میل و رغبتم را متوجّه خود ساز و خشنودی‌ام را در آنچه از سوی تو به من می‌رسد، قرار ده؛ و مرا در آنچه روزی‌ام کرده‌ای و از روی بزرگواری به من بخشیده‌ای و احسان فرموده‌ای، برکت ده؛ و مرا در همۀ حالاتم، محفوظ، حراست شده، پوشیده، دست نایافتنی، پناه داده و امان یافته قرار ده.

فراز 6:«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اقْضِ عَنِّي كُلَّ مَا أَلْزَمْتَنِيهِ وَ فَرَضْتَهُ عَلَيَّ لَكَ فِي وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِكَ أَوْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِكَ بَدَنِي ، وَ وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِي ، وَ لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِي ، وَ لَمْ يَسَعْهُ مَالِي وَ لَا ذَاتُ يَدِي ، ذَكَرْتُهُ أَوْ نَسِيتُهُ»

خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و مرا به انجام همۀ آنچه برای خود، یا بنده‌ای از بندگانت، در جهتی از جهات طاعتت، بر من لازم و واجب فرموده‌ای، توفیق ده؛ و اگر چه بدنم از انجامش ناتوان باشد و نیرویم از آن سست شود و توان و قدرتم به آن نرسد و مال و منالم گنجایشش را نداشته باشد، خواه یادش باشم یا فراموشش کرده باشم.

در این دو فراز (5 و 6) به چند نکته اشاره می شود :

1. دوری از حسد

حسد به معنی بدخواهی انسان نسبت به انسانی دیگر و رنج بردن از بهره مندی دیگران از نعمات الهی می باشد. بنابراین در دل از خداوند می خواهد تا نعمت از صاحب آن سلب گردد.

امام علی علیه السلام می فرمایند : « الحاسدُ یَرَی أنَّ زَوَالَ النِّعمَه عمَّن یَحسُدُهُ نِعمه علیه»

حسود سلب نعمت از دیگری را برای خود نعمت می داند.(مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل،ج12،ص 22) .ابلیس نیز درخصوص حسادتش به انسان دچار خسران و ضرر گردید اما انسان به مقام نبوت رسید.

2.حفظ آبرو

3.امنیت

امنیت نعمت بزرگ خداوند است چرا که در سایه ی آن انسان به عبادت و زندگی توام با آرامش دست می یابد. بنابراین نعمت امنیت اساس و ریشه س تمام نعمت ها است.

در ادامه استاد کاویانی نکات تکمیلی در خصوص فراز های بیان شده و همینطور شرح فراز هفتم را مطرح کردند:

حسد یکی از رذایل اخلاقی، ریشه ی بسیار ی از گناهان و یکی از هیجانات بسیار بد و پیچیده (از ترکیب چند هیجان دیگر) است که عوارض بسیار خطرناکی از جمله از بین بردن ایمان را دربردارد.

بارِک لی: اشاره به این نکته می کند که انسان در درخواست رزق از خداوند باید برکت را نیز مسئلت کند. برکت به معنای خیری نهفته در نعمات است که در بُعد کیفیت و ظرفیت نعمت تاثیرگذار است.

فراز 7:«هُوَ ، يَا رَبِّ ، مِمَّا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَيَّ وَ أَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِي ، فَأَدِّهِ عَنِّي مِنْ جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ وَ كَثِيرِ مَا عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، حَتَّى لَا يَبْقَى عَلَيَّ شَيْ‌ءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِي بِهِ مِنْ حَسَنَاتِي ، أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَيِّئَاتِي يَوْمَ أَلْقَاكَ يَا رَبِّ»

و آن تکلیف، ای پروردگارم! از اموری باشد که به حساب من گذاشته‌ای و من از انجامش غفلت کرده‌ام، آن را از عطای عظیمت و رحمت واسعه‌ات، از سوی من ادا کن؛ که تو توانگر کریمی. ای پروردگارم! آن تکالیف را به گونه‌ای از سوی من ادا کن که چیزی از آن برعهدۀ من نماند؛ تا روزی که تو را ملاقات می‌کنم، لازم نیاید از خوبی‌هایم کم کنی و بر بدی‌هایم بیافزایی.

در این فراز امام سجاد علیه السلام بر طاعت الهی در جهات مختلف طلب استعانت می کنند و در ادامه به ضعف های بشر فرازها از جمله ضعف و ناتوانی جسمی، ضعف مالی، فراموشی و غفلت اشاره می کند و از خداوند، عطای عظیم الهی را مسئلت می کنند تا در روز لقای الهی چیزی که باعث کاستی انسان شود بر او باقی نماند.در پایان استاد صفری نکاتی را درخصوص ادب دعا و اخلاص بیان نمودند و استاد کاویانی دعا فرمودند.

• < قبلی
• بعدی >