به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه، دومین جلسه از اخلاق زی طلبگی در روز ۱۲ آبان باسخنرانی سرکار خانم کربلائی به صورت آفلاین برگزار شد.
استاد کربلائی در مقدمه و ادامه مبحث گذشته گفت که حضرت امام در طهارت ظاهری ، همه آن آداب سه گانه غسل و وضو و تیمم را رعایت کنیم به باطن سرایت می کند و ایشون تذکر می دهند و ما را متذکر می شوند چون ما انسان های شکی هستیم ناگزیریم که از ظاهر شروع کنیم و آن را مطهر نگه داریم.
ما اگر می خواهیم تمرین تقوا کنیم باید این ظرف وجودی را پاک کنیم و از بیرون شروع کرده و شبیه متقین شویم  و برای ما ظرفیت ایجاد می شود. به فرمایش حضرت سول اکرم صل الله علیه وآله وسلم که می فرمایند:هرکس عظمت خدا را بشناسد و او را عظیم بداندچند ویژگی دارد : ۱-هرچیزی را به زبان نمی آورد و زبانش در اختیار اوست. ۲-کلامش را محافظت می کند ۳-نفسش را به یک سختی و تلاش می اندازد به واسطه روزه داری و شب زنده داری و این همان عفت و تعادل است و مردم گفتند یا رسول الله اینان ویژگی های اولیا الهی هستند که ایشان پاسخ دادند اولیا خدا چند ویژگی دارند : سکوت ، نظر عبرت انگیز و روش و مجموعه ای از اینها انسان الهی می سازد و آنها سکوتشان ذکر خدا است و نگاه کردن آنها توام با عبرت است و اگر صحبت هم کردند گفتارشان حکمت است و ورود و خروج و حضورشان و روش زندگی آنها برکت است.
خانم کربلائی در ادامه اشاره کرد و گفت:نکته ای که در کلام حضرت رسول است ما را سوق می دهد به خطبه متقین حضرت امیر علیه السلام. بنابراین ویژگی اولیای خدا سکوت ذاکرانه،نگاه عبرت آموز،سخن حکمت آموز و روش برکت دار. راهی که انسان را به یاد حضرت حق می اندازد.
خانم کربلائی در پایان عظمت حق را بیان کرد و گفت: این عظمت حق به ما کمک می کند که در درونمان قرار دهیم و به قلبمان برسانیم و اگر اینگونه باشد کنترل زبان و شکم ونفس برایمان ساده تر خواهد بود.
در عالم عظمت چهارگانه ای وجود دارد
در مقابل واژه عظیم حقیر است و در  عظیم گاهی ما تعظیم می کنیم و گاهی تحقیر می کنیم، برخی مسائل هستند که عظیم نبودند و حقیر هستند و ما آنها را تحقیر کرده و یا  گاهی آنهارا تعظیم می کنیم و دو تا از این چهار گانه ها باطل است(یکی تحقیر عظیم و دیگری تعظیم حقیر)
و خطای خیلی بزرگ است و مومنین و طلاب در مساله اول کمی وضعشان بهتر است و آنچه که مورد ترس است تعظیم امور حقیر است و بهتر است یک فهرست از امور حقیر و معمولی جمع آوری کنیم و افسوس بخوریم از وقت زیادی که برایشان گذاشتیم و بهتراست از آن دوری کنیم.

• < قبلی
• بعدی >