به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه، در نوزدهمین روز از ماه مبارک رمضان تفسیر جزء نوزده توسط استاد گرانقدر سرکار خانم جواهری در ۲۴ اردیبهشت به صورت مجازی برگزار شد.
خانم جواهری در تفسیر آیه ۶۳ فرقان بیان کرد: در اين آيات، دوازده صفت از صفات ويژه‌ى‌ «عِبادُ الرَّحْمنِ» بيان شده  اعتقادى، اجتماعى و بعضى اخلاقى است.
بالاترين مدال براى انسان، مدال بندگى خداست و علت آن انتصاب به بى‌نهايت، انسان را بالا مى‌برد.
رفتار هر كس، نشان دهنده‌ى شخصيّت اوست. (بندگان خاص خداوند، مظهر تواضع هستند.) ايمان و اعتقاد انسان، در رفتار شخصى او مؤثّر است.
«بيتوته» به معناى شب‌زنده‌دارى است، خواه تمام شب يا نيمى يا بخشى از آن. چنانكه يكى از اعمال حج، بيتوته‌ى زائران و حاجيان در شب يازدهم و شب دوازدهم ذى‌الحجه در سرزمين منى‌ است و فقها مقدار بيتوته در آن مكان را نيمى از شب دانسته‌اند.
نتیجه هایی که از این آیه می گیریم این است که: ۱. با جاهلان مقابله به مثل نكنيد. ۲. مُدارا و حلم و حوصله، از صفات بارز مؤمنان است. ۳. تواضع بايد در عمل ،كلام در عبادت باشد . ۴. شب زنده‌دارى و استمرار و تداوم عبادت، نشانه‌ى بندگان خاصّ خداوند است.
در آیه بعد ادامه ویژگی های عباد الرحمن را بیان می کند : بندگان خاصّ خداوند، بيش از آنكه طمع بهشت داشته باشند، از آتش دوزخ خوف دارند و می خواهند رفع شود. یکی دیگر از صفات آنها در آیه بعد  این است که هنگامی که انفاق می کنند از حد نمی گذرند و کم هم نمی گذارند.
كلمه‌ى «قوام» به معناى حد وسط و كلمه‌ى «قوام» به معناى وسيله‌ى قيام است. انفاق براى عبادالرحمن، يك وظيفه و مسأله‌ى قطعى است.
نماز شب و ترس از جهنّم و خوف الهى، بايد در كنار رسيدگى به محرومان جامعه باشد. انسان مالك است، ولى در خرج كردن محدوديّت دارد. اسراف جايز نيست و بندگان خاص خدا در انفاق از بخل بدورند و امّت ميانه و وسط، بايد برنامه‌هاى معتدل داشته باشد و ميانه‌روى در عبادت و انفاق، ارزش است.
استاد جواهری در ادامه و تفسیر آیه ۶۸ گفت: در این آیه خداوند می فرماید : خطرناک ترین غریزه ای که انسان را به گناه وادار می کند. غریزه غضب و شهوت است و مومن باید بر غرایز خود مسلط شود.
خداوند در برخى از موارد به قتل و كشته شدن بعضى از انسان‌ها راضى است. ولى به هيچ عنوان و در هيچ شرايطى رضايت نمى‌دهد كه فردى به شرك و زنا آلوده شود و دستور قرآن برای دورى از این موارد تنها يك موعظه نيست، قانونى است كه تخلّف از آن كيفرى شديد دارد.
قتل، در مواردى لازم و حقّ است از جمله: ۱. قصاص قاتل. ۲. زناى با محارم. ۳. زناى كافر با زن مسلمان. ۴. زناكارى كه زن را مجبور كند. ۵. زناى كسى كه همسر دارد. ۶. مدعى نبوّت. ۷. سَبّ و توهين و دشنام به پيامبر صلى الله عليه و آله و ائمه اطهار عليهم السلام. ۸. مسلمان ساحر. ۹. مُفسد و محارب. ۱۰.
مرتد. ۱۱. كسى كه بر امام عادل زمان خروج كند. ۱۲. مشركِ که  محارب حساب می شود.
خانم جواهری در ادامه و تفسیر آیه ۷۲ بیان داشت : توبه باید همراه با عمل صالح باشد و تنها به زبان نیست و اگر کسی توبه کند مهمان خدا قرار می گیرد.
در ادامه و تفسیر آیه ۷۴ دعاهای عبادالرحمن آمده است که انسان در برابر همسر و فرزند و نسل خود متعهّد است و براى عاقبت نيكوى آنها تلاش و دعا می كند و دعا می کندفرزند صالح، نور چشمش کند.
در دست گرفتن مديريّت جامعه، آرزوى عبادالرحمن است، زيرا عهده‌دار شدن امامت و رهبرى متّقين، ارزش است.
در ادامه آیات ۷۵ و ۷۶ این است که عبادالرحمن عاقبتشان به بهشت می رسد.
«غرفة» به اتاقى گويند كه از كف زمين بالاتر باشد و چشم‌انداز داشته باشد.
پس اگر می خواهیم بنده خدا شویم احتیاج به صبر داریم. در بهشت فقط با سلام رو برو می شوند یعنی سلامتی و جاودان است و کسی از بهشت بیرون نمی رود.
در آیه آخر سوره فرقان در مورد دعاست. خداوند براى شما و زن و ارزشى قائل نيست، مگر در سايه دعا و عبادت شما.
كلمه‌ى‌ «دُعاؤُكُمْ» دو نوع معنا شده است:
الف: دعا كردن شما به درگاه خداوند، كه همين ناله‌ها و تضرّع‌ها و دعاها سبب عنايت خداوند به شماست.
ب: دعوت خداوند از مردم، زيرا سنّت الهى دعوت از مردم براى پذيرفتن حقّ و اتمام حجّت بر آنان است و اگر اين دعوت نباشد؛ مردم ارزشى ندارند. آنچه آنان را موجود برتر و ارزشمند مى‌كند، همان پذيرش دعوت خداوند مى‌باشد.
بنابراین اگر انسان دعا نمی کرد،  ارزشی نداشت و هدف از خلقت عبادت است زیرا دعا و عبادت مغز یکدیگر هستند.
دعا وسیله بدست آوردن همه ارزش ها است و انسان اگر دعا نداشته باشد بسیار ناچیز است و دعوت به حق هم از شئون ربوبیت است.

خانم جواهری در ادامه و تفسیر سوره شعرا آیات ۹۰ تا ۹۵ بیان کرد: ازلفت به معنای نزدیک شدن است و برزت به معنای ظاهر شدن است. غاوین کسانی هستند که عقیده آنها فاسد است. کب به معناى پى در پى از صورت به زمين خوردن می  باشد .
مقام مؤمنِ پرهيزكار، از بهشت بالاتر است. لذا بهشت را براى او حاضر مى‌كنند. كسى كه در دنيا از گناه فاصله گرفت، در قيامت بهشت با آن عظمت را به استقبالش مى‌آورند.
ديدن دوزخ و وسيله‌هاى عذاب، خود نوعى شكنجه براى دوزخيان است و عذاب روحی هم دارند، پس قیامت که می شود از ما سوال می شود.
فضای بهشت پر از سلامتی است و فضای جهنم پر از خصومت و نفرین و... است. بنابر این بهشت جای سلامتی و جهنم جای سختی است. در قيامت، عشق‌هاى نامقدّس و غيرالهى، به كينه تبديل مى‌شود. در قيامت، وجدان‌ها بيدار مى‌شوند.
هركس و هر چيز را در كنار خدا قرار دهيم، شرك ورزيده‌ايم ولی فورا تقصیر را گردن کسی دیگه می اندازند. در قیامت رهروان از رهبران خود شکایت می کنند.
خانم جواهری در ادامه و تفسیر ایات ۹۶ تا ۱۰۴ گفت: شفاعت در قیامت قطعی است اما خیلی ها شاملش نمی شوند و اگر در دنیا با گناهکاران دوست شویم بدانیم در قیامت سودی نمی بریم. اگر می خواهیم در قیامت از شفیعان بهرمند شویم، شرطش ایمان داشتن است.
خانم جواهری در ادامه و تفسیر آیات ۲۱۴ تا ۲۱۷ سوره شعرا بیان داشت : بعد از نازل شدن این آیه پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله ) میهمانی دادند و از شرک و بت پرستی نهی کردند.
پيوند خويشاوندى سبب مسئوليّت بيشترى مى‌شود و همه در برابر قانون خداوند یکسان هستند و روابط فامیلی نباید مانعی باشد.
در مكتب وحى، همه‌ى مردم در برابر قانون خدا يكسانند و نزديكان پيامبر نيز مورد هشدار قرار مى‌گيرند.
در بين بستگان به خاطر شناخت عميق و اعتماد، زمينه‌ى پذيرش حقّ بيشتر است و کسی که می خواهد تبلیغ کند باید با محبت و متواضع باشد و تنفّر قلبى از كفر كافى نيست، اعلام قولى لازم است و توکل کنید به کسی که خیلی قدرت دارد.
خانم جواهری در پایان و تفسیر آیات ۲۲۴  تا ۲۲۷ اشاره کرد: از آنجا كه كفّار قرآن را ساخته‌ى وهم و خيال، و پيامبر را شاعر مى‌دانستند، اين آيات آنان را محكوم مى‌كند كه طرفداران شعرا، گمراهانند ولى طرفداران پيامبر اسلام گمراه نيستند.
چون اشعار جاهليّت بيشتر پيرامون خيالات، توصيف زنان زيبا، معاشقه و افتخارات بيهوده يا بدگويى و تعرّض به ناموس ديگران بوده اين آيات نازل شده است.
اما اگر شعر خوبى كه از حقّ طرفدارى كند، از جهاد با سر نيزه برتر شمرده شده و مورد ستايش قرار گرفته است.
بنابر این اسلام با هنر مخالف نيست، با شعر بى‌هدف مخالف است.
اگر شعر همراه با ايمان و تقوا نباشد، خيالات و احساسات شخصى شاعر و تمايلات مردم، هر روز شاعر را به يك وادى مى‌كشاند.
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس براى حقّانيّت ما يك بيت شعر بسرايد، خداوند در بهشت خانه‌اى به او عطا مى‌كند و کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند و بسیار به یاد خدا بودند .

• < قبلی
• بعدی >