Logo

جلسه بیست و هفتم تدبر صحیفه سجادیه

sajad3

به گزارش معاونت پژوهش مدرسه، بیست و هفتمین جلسه پژوهشی تدبر و بازخوانی صحیفه سجادیه با حضور اساتید و طلاب این مدرسه در روز چهارشنبه 8 بهمن ساعت 7:30 صبح، دعای شانزدهم توسط خانم شاهرخ در اسکای روم برگزار شد.

در ابتدای جلسه استاد صفری ضمن تسلیت رحلت حضرت ام البنین سلام الله علیها، ایشان را به عنوان الگوی رفتار صحیح با معصومین علیهم السلام بیان کرد. همینطور  استاد کاویانی ثواب جلسه را به تمام بانوان مجاهد در راه اعتلای دین تقدیم کرد. در ادامه خانم هاشم آبادی از طلاب حوزه به نکته کوتاهی از جلسه قبل و استاد کاویانی به  خلاصه دعای پانزدهم اشاره نمود.
خانم شاهرخ از طلاب فارغ التحصیل و همکار واحد پژوهش به ارائه شرح دعای شانزدهم با موضوع "درخواست گذشت از گناهان و طلب عفو از عیوب" پرداخت که به نکات مهم آن بطور خلاصه اشاره می شود:
فراز اول:
 ۱.رحمانیت از صفات فعلی خداوند است که به تمام مخلوقات تعلیق می گیرد مخصوصا به انسان.
۲.الف و لام در کلمه المذنبون دال بر عموم گناهکاران است.
۳.یستغیث : فریادرسی می جویند
عفو الهی مصداق رحمت خداوند است چون گناهکاران با تمسک به رحمت خدا، دنبال عفو الهی هستند.
۴.احسان نیز از صفات فعلی خداوند است که به تمام مخلوقاتش تعلق می گیرد از جمله به انسان.
۵.الف و لام در المضطرون افاده عموم می کند و به این معنی است که همه انسان ها ذاتا محتاج خداوند هستند و اضطرار انسان نشانه فقر ذاتی او به خداوند است.
۶.خوف خطاکاران به دلیل دوری ایشان از خداوند است که این دوری از بزرگ ترین عذاب ها برای انسان می باشد.
۷.نحب:بلند گریه کردن
باید بر خطاهای خود با صدای بلند گریست.
۸.الف و لام در الخاطئون بازهم افاده عموم می کند و تمامی خطاکاران را دربر می گیرد و انسان ها به غیر از معصومین علیهم السلام ،در معرض ارتکاب خطا هستند.

فراز دوم:
۱.انسان در این دنیا غریب است چون وطن او در عالم دیگری است و اولیاء و مومنین این غربت را بهتر حس می کنند.انسان غریب هیچ پناهی غیر از خداوند متعال ندارد.
۲.غریب: صفت مشبهه
کل: دال بر عموم و تعداد زیاد
مستوحش: از باب استفعال
۳.فرج:باز شدن گره کور غم و غصه
کل: دال بر عموم و تعداد زیاد
مکروب: قلب شکسته در اثر اندوه
کئیب: بدحالی ناشی از غم و اندوه/صفت مشبهه یا صیغه مبالغه دال بر شدت ناراحتی
بنابر این فراز انسان غمگین و گرفتار نباید از رحمت الهی ناامید شود بلکه همیشه فرج در راه است.
۴.غوث: فریادرس
کل: دال بر عموم و تعداد زیاد
مخذول: رانده شده
فرید: تنها
این فراز دال بر افراد رانده شده و تنهایی است که تنها خداوند فریادرس آن ها است.
۵.عضد: بازو کنایه از یاری دهنده چون قوام دست به بازو است.
محتاج: انسان بالذات فقیر و وابسته نسبت با پروردگار است.
طرید: انسان های طرد شده و فراموش شده.

فراز سوم:
۱.در این فراز امام زین العابدین علیه السلام به آیه هفتم سوره غافر اشاره می کنند:"وَسِعَت كلَّ شَىءٍ رَحمَةً و عِلماً"
همان طور که در فراز ابتدایی اشاره شد رحمت از صفات فعل خداوند است و  عموم مخلوقات را دربرمی گیرد.
۲.علم الهی واسع است و به همه چیز باجزئیات دقیق تعلق می گیرد.
۳.نعمک: اسم جمع است + ضمیر که دال بر عموم نعمات بی شمار الهی است.
در توحید نظری تنها رازق مستقل همه موجودات پروردگار متعال است بدون هیچ وابستگی به چیزی یا کسی.

فراز چهارم:
۱. عقاب خداوند در صورتی که بنده شرایط بخشوده شدن را داشته باشد ،حتمی نیست.
عقاب گناهکاران برای جلوگیری از نافرمانی پروردگار است. عفو الهی همیشه بر عقاب الهی سبقت دارد و این رفتار مخصوص خداوند باری تعالی است که نشان از اوج رحمت و عطوفت الهی است.

در پایان استاد باقری شبهه ای را مطرح نمودند و پاسخ آن را بیان کردند:
شبهه:
آیا امام معصوم علیه السلام مرتکب گناهی شده است که از خداوند طلب عفو می کنند؟
پاسخ:
خیر،این شبهه از آن جایی سرچشمه می گیرد که ما استغفارو طلب عفو را همیشه در قبال گناهی می دانیم در حال که با نگاه به روایات درمی یابیم که استغفار عبادت است مانند نماز.در نتیجه بای  نگاه خود را به استغفار تغییر دهیم.استغفار معصوم برای رسیدن به مراتب بالاتر و علو درجات است .
طبق آیات قرآن طلب غفران دو اثر دارد :
۱.موجب ریزش گناهان خطاکاران می شود.(حِطَّة)
۲.اگر گناهی نداشته باشد باعث علو درجات می شود.(سَنَزیدُ المُحسِنین)
عصمت انسان های معمولی نسبی است و درخصوص برخی گناهان این عصمت وجود دارد با توبه و تثبیت عدم ارتکاب گناهان دیگر ،می توان مقدمه ای برای رسیدن به مراتب بالاتر فراهم نمود.
استاد باقری در ادامه به قرائت زیارت حضرت ام البنین و دعای ختم جلسه پرداختند.

 

نظر خود را اضافه کنید.

0
شرایط و قوانین.
  • هیچ نظری یافت نشد
کامنتو فارسی تنظیم خلیلان رسانه
1392 © تمام حقوق این سایت متعلق به مدرسه علمیه حضرت زینب کبری سلام الله علیها می باشد.