به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه، دومین جلسه از دوره تفسیر قرآن کریم با سخنرانی استاد گرانقدر سرکار خانم جواهری در روز سه شنبه 28 بهمن به صورت آفلاین برگزار شد.
خانم جواهری قبل از شروع تفسیر قرآن کریم از فضائل ماه رجب و اعمال مربوط به این ماه را بیان کرد و گفت: دو ماه رجب و شعبان زمانی است که ما باید خود را آماده کنیم برای ورود و مهمانی خدا در ماه مبارک رمضان لذا باید از ثانیه های این ایام استفاده کنیم.
فرموده اند که هرکس یک روز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنم یکساله راه از او دور می شود و کسی که سه روز از ماه را روزه بگیرد بهشت بر او واجب می شود.
امام موسی کاظم علیه السلام درمورد ماه رجب فرمودند :
رَجَبٌ نَهَرٌ فِي اَلْجَنَّةِ أَشَدُّ بَيَاضاً مِنَ اَللَّبَنِ وَ أَحْلَى مِنَ اَلْعَسَلِ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ سَقَاهُ اَللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْ ذَلِكَ اَلنَّهَرِ.
رجب نام نهرى است در بهشت از شير سفيدتر و از عسل شيرين‏ تر هركس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد خداوند از آن نهر به او مى ‏نوشاند.(من لا يحضره الفقيه، ج 2 ، ص 92 ، ح 1821.)
از جمله این دعاها که بسیار هم سفارش شده است سید بن طاووس از محمد بن ذکوان که این مرد آن قدر در حال سجده گریه کرد که نابینا شد می گوید: به حضرت امام صادق(علیه السلام) گفتم لطفاً برای ماه رجب مرا دعایی تعلیم دهید که از طرف خدای متعال به وسیله آن سود ببرم حضرت فرمود: در تعقیب نمازهای صبح و شام هر روز این ماه این دعا را بخوان: «یا من ارجوه لکلّ خیر و آمن سخطه عند کلّ شر یا من یعطی الکثیر بالقلیل یا من یعطی من سئله یا من یعطی من لم یسئله و من لم یعرفه تحنّنا منه و رحمة اعطنی بمسئلتی ایّاک جمیع خیر .... ای آنکه در هر چیزی به تو امید دارم و از خشمش در هر تسرّی و بدی ایمن هستم، ای آنکه در برابر اندک بسیار عطا کند، ای آنکه به هر کس که بخواهد عطاهای بسیار نماید، ای آنکه به کسی که از او چیزی نخواهد و کسی که از راه مهرورزی و رحتمش او را نشناسد عطا می کند، خواهشی که از تو دارم همه خیر دنیا و همه خوبیهای آخرت را به من عطا کن، درخواست دیگرم از تو این است که بدی های دنیا و بدی آخرت را از من دور کنی زیرا کاسته نشود هر آنچه عطا کنی و برای من از فضل و بخشش خودت بیفزا ای با کرامت.

استاد جواهری در تفسیرسوره توبه آیه ۱۰۶ گفت: «مُرْجَوْنَ» از «ارجاء»، به معناى تأخير و توقّف است، تأخيرى همراه با رجاء و اميد.
خداوند در اين آيات سه گروه را ياد كرده است:
الف: منافقان مرموزى كه در مدينه هستند و شناخته نشده‌اند. (آيه ۱۰۱)
ب: منحرفانى كه به گناه خود اعتراف كردند و اميد توبه دارند. (آيه۱۰۲)
ج: منحرفانى كه اصرار بر گناه ندارند و توبه نكرده‌اند، تكليف آنان با خداوند است. (این گروه در این آیه است)
بنابراین دست خدا در عفو يا مجازات گنهكاران، باز است.در تربيت خطاكاران مختلف، بايد برخوردهاى مختلفى داشت. گروهى را بايد بين بيم و اميد قرار داد. لذا قهر يا لطف الهى، بر اساس علم و حكمت است، نه انتقام‌جويى!
در تفسیر آیه ۱۰۷ سوره توبه: آيه، به داستان مسجد ضرار اشاره دارد كه منافقان به بهانه‌ى افراد ناتوان و بيمار يا روزهاى بارانى، در برابر مسجد قُبا مسجدى ساختند كه در واقع پايگاه تجمّع خودشان بود، و از پيامبر در آستانه‌ى عزيمت به جنگ تبوك، خواستند آنجا نماز بخواند و افتتاح كند. بعد از مراجعت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) از تبوك، آيه نازل شد و نيّت شومشان را بر ملا كرد. پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمان داد مسجد را آتش بزنند و ويران كنند و محلّ آن را زباله‌دان كنند.
طبق بعضى روايات، ساختِ مسجد ضرار در مدينه، به دستور ابوعامر بود. وى كه پدر حنظله‌ى غسيل الملائكه است، از عابدان مسيحى بود و در قبيله‌ى خزرج نفوذ داشت. با هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله و گسترش و نفوذ اسلام، او به مخالفت با پيامبر پرداخت و نقش منافقانه در جنگ احد داشت. سرانجام به مكّه گريخت و از آنجا به روم رفت و از پادشاه روم براى براندازى اسلام كمك خواست. شگفتا كه او رهبر منافقان بود و پسرش حنظله، عاشقِ اسلام و پيامبر و شهيد شد!
هنگام دعوت پيامبر براى نماز در مسجد ضرار، سه مسأله را مطرح كردند: عشق به نماز جماعت، عشق به ناتوانان و عشق به رهبر و نماز او. و هر سه منافقانه بود. منافقان همواره چنين بوده‌اند؛ در برابر موسى، سامرى توطئه مى‌كند، در برابر مسجد نبوى، مسجد اموى مى‌سازند و در برابر على عليه السلام قرآن بر نيزه مى‌كنند. همان گونه كه گوساله‌ى سامرى را سوزاندند، مسجد منافقان را نيز مى‌سوزانند تا درسى براى تاريخ باشد.
در كوفه و شام نيز به خاطر پيروزى يزيد بر امام حسين عليه السلام مساجدى ساخته شد، كه امامان ما آنها را مساجد ملعونه ناميدند!.
بنابراین دشمن، از مسجد و مذهب، عليه مذهب سوء استفاده مى‌كند، ظاهر شعارها و القاب، فريبمان ندهد و توطئه‌گران مى‌خواهند حتّى از نمازِ پيامبر نيز به نفع خود سوء استفاده كنند. مسجدسازى مهّم نيست، بايد انگيزه‌هاى بانيان و متولّيان خالص باشد. در اسلام، هرگونه ضرر، ممنوع است، گرچه تحت عنوانِ مسجد باشد.احترام و قداست مسجد، در شرايطى كه مورد سوء استفاده دشمنان باشد، برداشته مى‌شود.
لذا هر مسجدى كه عامل تفرقه ميان مسلمانان باشد، مسجد ضرار است.
منافقان در خدمت كفّارند. هنگام جنگ با دشمنان خارجى، از توطئه‌هاى دشمنان داخلى غافل نشويم. منافقان در آستانه‌ى جنگ تبوك از پيامبر مى‌خواستند تا رسماً پايگاه آنها را افتتاح كند، امّا پيامبر(صلى الله عليه و آله)، على عليه السلام را در مدينه بجاى خود گذاشت و پس ازبازگشت، مسجد ضرار را خراب كرد.
کسانی که وحدت مسلمانان را به خطر می اندازند با کلام های مختلف،کارشان کفر آمیز است. سوگند دروغ، شيوه‌ى منافقان است. مواظب باشیم فريب ادّعاها و تبليغاتِ حقّ به جانب دشمن را نخوريم و دروغگويى خصلت كفّار و منافقان است.

• < قبلی
• بعدی >