برگزاری جلسه اول دوره تفسیر قرآن کریم
- دسته: معاونت فرهنگی
- بازدید: 482
به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه، این واحد همزمان با شروع سال تحصیلی ترم دوم دوره مقدماتی، اولین جلسه تفسیر قرآن کریم را با سخنرانی استاد گرانقدر حوزه سرکار خانم جواهری در روز شنبه ۲۵ بهمن به صورت آفلاین برگزار کرد.
خانم جواهری در تفسیر سوره توبه آیه ۱۰۱ گفت: «مَرَدُوا» به معناى ممارست و تمرين بر صفت كارى است تا آنجا كه خوى و خصلتى را ايجاد كند.
دوبار عذاب، «سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ» يكى رسوايى ميان مردم و دیگری سخت جان دادن است و شايد مراد از دوبار عذاب، عذاب روحى و عذاب جسمى باشد.
مامواظب منافقانى باشيم كه در كنار و اطراف ما هستند.
كفر و نفاقِ باديهنشينان، شديد، ولى علنى است، امّا نفاق شهرنشينان مرموزانهتر است.
نفاق، مراحلى دارد؛ گاهى سطحى و گاهى ريشهدار است.پيامبر اکرم ( ص) ، بدون عنايت و تعليم الهى، از غيب نمىداند و
آنان كه بر انحراف اصرار می ورزند و به آن خو بگيرند، عذابشان بيشتر است و منافق، در دنيا و آخرت گرفتار است و گرفتاريش چندان دور نيست.
استاد بزرگوار در آیه ۱۰۲ گفت:چند نفر از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم ، از شركت در جنگ تبوك تخلّف ورزيدند، آن هم نه از روى نفاق، بلكه به خاطر دلبستگى به زندگى. آيات انتقادآميز كه نازل شد، پشيمان گشتند وخود را به نشانهى توبه، به ستون مسجد بستند. تا آنكه خداوند توبهى آنان را پذيرفت و رسولخدا صلى الله عليه و آله و سلم طناب را گشود و آنها آمرزيده شدند.
چند نکته مهم از این آیه میتوان برداشت کرد :
۱.همهى اصحاب پيامبر عادل نبودند، برخى مرتكب سيّئات هم مىشدند. ۲.انسان در ميان اعمالِ خود نبايد تنها نقاط قوّتش را ببيند، بلكه بايد بدنبالِ جبرانِ نقاط ضعف و خطاهايش باشد. ۳.اعتراف به گناه، انتقاد از خود و داشتن كارهاى خوب و صالح، زمينهساز بخشايش الهى است. ۴.گرچه خداوند وعدهى آمرزش داده، امّا انسان بايد ميان خوف و رجاء باشد. ۵.خطاكار پشيمان، به اميد نيازمند است و آغوش اسلام براى پذيرش او باز است.
خانم جواهری در ادامه و تفسیر آیه ۱۰۳ گفت:آيه در ماه رمضان سال دوّم هجرى در مدينه نازل شد و پيامبر فرمود: ندا دهند كه خداوند، زكات را نيز همچون نماز واجب کرده است. پس از يک سال نيز فرمان داد كه مسلمانان زكاتشان را بپردازند.
يكى از وظايف حاكم اسلامى، گرفتن زكات از مردم است و اسلام، مالكيّت خصوصى را مىپذيرد و زكات، بخش كوچكى از سرمايهى شماست ،با دلگرمى آن را پرداخت كنيد.
زكات، عامل پاكى روح از بخل، دنيا پرستى و مال دوستى و موجب رشد فضايل اخلاقى در فرد و جامعه است.
در ادامه می فرماید: رسول اكرم صلى الله عليه و آله به مردم عادّى درود و صلوات مىفرستد. زيرا بها دادن به مردم، تشويق آنان به نيكىها و شخصيّت بخشيدن به آنان است. زیرا رابطهى مالياتدهنده وماليات گيرنده بايد عاطفى ومعنوى باشد و دعاى پيامبر در حقّ مردم مستجاب است و سرچشمهى دستورات و تكاليف، علم الهى است.
خانم جواهری در تفسیر آیه ۱۰۴ سوره توبه بیان کرد :برخى از آنان كه در جنگ تبوك شركت نكردند، نزد پيامبر آمده و درخواست مىكردند كه توبهى آنان را بپذيرد. اين آيه مىفرمايد: توبهپذير خداست، نه ديگرى، و صدقات و زكاتى كه به پيامبر و امام داده مىشود، در حقيقت گيرندهاش خداوند است.چون پيامبر به فرمان خدا زكات مىگيرد، در حقيقت خدا زكات گيرنده است.
از این آیه چند استفاده می کنیم: ۱.پيامبر خدا نيز حقّ توبهپذيرى ندارد، تا چه رسد به كشيشها و مقامات كليسا. اين مقام، خاصّ خداست. ۲.پرداخت زكات، لازمهى توبهى واقعى است. ۳.انقلاب درونى، مقدّم بر كمكهاى مادّى است. ۴.توبه تنها پشيمانى نيست، به دنبال آن اصلاح و عمل لازم است. ۵.گيرندهى صدقات خداست، پس با دلگرمى بدهيم و بهترين جنس را با بهترين شيوه بپردازيم. ۶.زكات، مالياتى اسلامى است كه از قداست برخوردار است، زيرا گيرندهى آن خداوند است.
خانم جواهری در پایان و تفسیر ایه ۱۰۵ بیان کرد: اين آيه كه بيان كنندهى آگاهى خدا و پيامبر و مؤمنان از عملكرد ماست، همان عقيدهى شيعه را مبنى بر «عرضهى اعمال» بر اولياى خدا بيان مىكند. اين عرضه، روزانه يا هر هفته و هر ماه انجام مىگيرد و اگر اعمال ما خوب باشد، اولياى خدا از ما شاد مىشوند و اگر بد باشد، نگران و اندوهگين مىگردند. ايمان به اين عرضهى عمل، در ايجاد تقوا و حيا مؤثّر است. امام صادق عليه السلام فرمودند: اى مردم! با گناهِ خود، رسول خدا را ناراحت نكنيد.
به گفتهى روايات، مراد از «مؤمنون»، امامان معصوم هستند كه خداوند آنان را از اعمال ما آگاه مىسازد.
انسان در عمل آزاد است، نه مجبور.
توجّه به اينكه اعمال ما زير نظر خداست، مانع گناه است.هر چه بينندهى اعمال بيشتر باشد، شرم وحياى انسان ازخلافكارى بيشتر است، به خصوص اگر بيننده، خدا و پيامبر و مؤمنان باشند.
عمل معيار سنجش است، آنچه در دنيا بر اولياى خدا عرضه مىشود عمل است، آنچه هم در قيامت مورد حساب قرار مىگيرد، عمل است.
اعمال انسان حقايقى دارد كه در قيامت براى او روشن خواهد شد.
نظرات
- هیچ نظری یافت نشد
نظر خود را اضافه کنید.