به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه، این واحد به مناسبت شهادت امام موسی کاظم علیه السلام مراسمی با سخنرانی استاد سیره حوزه سرکارخانم دزفولی و با حضور اساتید و طلاب در روز یکشنبه 8 اسفند به صورت پخش زنده برگزار شد.

استاد سیره حوزه سرکارخانم دزفولی ضمن بیان مختصری از زندگینامه امام موسی کاظم علیه السلام گفت: امام موسی کاظم علیه السلام  ملقب به کاظم و باب الحوائج هفتمین امام شیعیان هستند. ایشان در سال ۱۲۸ قمری، همزمان با انتقال قدرت از امویان به عباسیان متولد شد و در سال ۱۴۸ ق پس از شهادت پدرش، امام صادق(علیه السلام)، به امامت رسیدند. دوران ۳۵ ساله امامت او با خلافت منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی همزمان بود. ایشان چندین بار توسط مهدی و هارون عباسی زندانی شد و در سال ۱۸۳ ق در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسید. با شهادت وی، امامت به فرزندش امام رضا علیه السلام منتقل شد.

حضرت ابو الحسن موسى (علیه السلام) سى و هفت فرزند پسر و دختر داشتند: على بن موسى الرضا (علیه السلام)، ابراهيم، عباس، قاسم، اسماعيل، جعفر، هرون، حسن، احمد، محمد، حمزه، عبداللَّه، اسحق، عبيداللَّه، زيد، حسن، فضل، حسين، سليمان، فاطمه كبرى، فاطمه صغرى، رقيه، حكيمه، ام ابيها، رقيه صغرى، ام جعفر، لبابه، زينب، خديجه، عليه، آمنه، حسنه، بريهه، عايشه، ام سلمه، ميمونه، ام كلثوم. در ميان تمام فرزندان حضرت ابو الحسن(علیه السلام) فرزند بزرگوارش حضرت ابو الحسن على بن موسى الرضا(علیه السلام) از همه بزرگوارتر و عاليقدرتر و داناتر و فاضلتر بوده. احمد بن موسى مردى كريم و بزرگوار و پرهيزكار بود و حضرت موسى بن جعفر اين فرزند بزرگوار را دوست می داشت و بر ساير فرزندان مقدم می‌داشت و بستان يسير خود را به او بخشيده بود.

خانم دزفولی در ادامه بیان کرد: در منابع آمده است امام صادق(علیه السلام) با توجه به سخت‌گیری‌های عباسیان و برای حفظ جان امام کاظم(علیه السلام)، پنج نفر ـ از جمله خلیفه عباسی ـ را به عنوان وصی خود معرفی کردند. هر چند امام صادق(علیه السلام)، بارها امامِ پس از خود را به اصحاب خاصش معرفی کرده بود، اما این اقدام تا حدی وضع را برای شیعیان ابهام‌آلود کرد. در این دوره، برخی از اصحاب برجسته امام صادق(علیه السلام) مانند مؤمن طاق و هشام بن سالم نیز دچار تردید شده بودند. آنان ابتدا به سراغ عبدالله افطح، که ادعای امامت کرده بود، رفتند و از او درباره زکات پرسیدند. اما پاسخ‌های عبدالله آنها را قانع نکرد. آن دو سپس باحضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) ملاقات کردند و با پاسخ‌های وی قانع‌ شدند و امامت او را پذیرفتند.

استاد دزفولی در ادامه گفت: از امام کاظم(عیه السلام) فعالیت‌های علمی متفاوتی آمده است؛ متن این فعالیت‌ها در قالب روایات، مناظره و گفتگوی علمی در کتاب‌های حدیثی شیعه آمده است. دوره امامت امام کاظم(علیه السلام) با اوج قدرت خلافت عباسی همزمان بود و او در برابر حکومت وقت، تقیه می‌کرد و شیعیان را نیز به این کار سفارش ‌می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در برابر خلفای عباسی و قیام‌های علوی مانند قیام شهید فخ گزارش نشده است. با وجود این، حضرت در مناظره و گفتگو با خلفای عباسی و دیگران تلاش می‌کرد از خلافت عباسیان مشروعیت‌زدایی کند.

خانم دزفولی در پایان از سیره های مختلف امام موسی کاظم علیه السلام از جمله سیره عبادی، اخلاقی، سیاسی زیادی داشتند و با مناظرات خود در مقابل عباسیان می ایستادند و به همین خاطر نیز بسیار زندانی می شدند و لذا روزهای آخر عمر ایشان در زندان سِنْدی بن شاهِک سپری شد و به دستور هارون الرشید امام را مسموم کرد و امام سه روز پس از آن به شهادت رسیدند.

• < قبلی
• بعدی >