به گزارش معاونت فرهنگی، بیست و چهارمین روز تفسیر زیارت جامعه کبیره در ایام محرم با سخنرانی استاد گرانقدر سرکارخانم جواهری به صورت مجازی در روز پنجشنبه ۱۱شهریور برگزار شد.
خانم جواهری در تفسیر و شرح زیارت جامعه کبیره بیان کرد و گفت:
مُسْتَشْفِعٌ اِلَى اللهِ عَزَّوَجَلَّ بِکمْ، وَ مُتَقَرِّبٌ بِکمْ اِلَیهِ،
و شما را بدرگاه خداى عزوجل شفیع آورم و به وسیله شما به پیشگاهش تقرب جویم.
شفاعت از شفع به معنای جفت. استشفا به معنای شفاعت خواستن است و چون آن شخصی که به عنوان شفیع این کار را انجام می دهد همراه و جفت انسان شفاعت شده شمرده می شود به او شافع می گویند و آن عملی که انجام می دهد می گویند شفاعت.
در اینجا ما شفاعت خواهیم از اهل بیت علیه السلام است.
چند مطلب در مورد شفاعت : ۱. لزوم ایمان به شفاعت اهل بیت علیه السلام، یعنی یکی از پیش نیاز های  مهم شفاعت این است که اولا اعتقاد قلبی داشته باشیم دوما اینکه وقوع این شفاعت در قیامت از سوی آن شافعانی که از سوی خداوند شفیع قرار داده که مورد حضرت رسول و ائمه معصومین علیه السلام هستند. ما ایمان داشته باشیم، زیرا هم عدله عقلی داریم و هم قرآن و سنت این وعده را خبر دادند که به اذن الهی شفاعت می شویم.
وعده الهی قطعی میباشد ،خدا در سوره آل عمران می فرماید: خدا خلف وعده نمی کند. پس باید ایمان داشته باشیم که شفاعت در روز قیامت قطعی است.
خانم جواهری در ادامه گفت: حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: اگر کسی به شفاعت من ایمان نداشته باشد،پس من پیش خدا برایش شفاعت نمی کنم.
پس کسی به شفاعت اهل بیت علیه السلام می رسد که در دنیا شفاعتشان را قبول داشته باشد.
امام صادق علیه السلام فرمودند: یکی از اعتقاداتی که شیعه باید آن را قبول داشته باشد و جزء اعتقادات راسخش باشد همین شفاعت است.
اگر کسی سه چیز را انکار کند از شیعیان‌ما نیست:۱. معراج را قبول نداشته باشد  2. سوال نکیر و منکر در قبر ۳. شفاعت کردن.
استاد جواهری درمورد شفاعت و کاربردی که در آیات قرآنی داردبا این مفهوم عمومی کاملا فرق می کند گفت: شفاعت در عرف به معنای قراردادی است،ولی شفاعتی که در آیات بیان شده است با این موضوع  فرق می کند. در شفاعت عرفی مردم واسطه را مطرح می کنند ،زیرا بحث قانون و قانون گذاری است.ولی در عرف هیچ وقت آن شفاعت را یک علل تکوینی به حساب نمی آورند ولی شفاعت یکی از علل تکوینی است که این شفاعت تکوینی در دنیا و آخرت وجود دارد.
پس در عالم حقیقت و عالم تکوین اینجا شفاعت تکوینی است. این درخواست و استشفاعی که آن شفاعت طلب دهنده در مورد امور دنیایی و نیازهای فردی و اجتماعی در مسائل آخرتی بهش احتیاج دارد و شفاعت تکوینی می باشد .
در قرآن هر چه از شفاعت یادشده معنایش تکوینی است، یک سری از شفاعت ها هم نفی شده در کجا؟ جایی که بت پرستان شبهه ایجاد می کنند که خداوند نفی می کند در قرآن که آن هم شفاعت تکوینی است، چون بت پرستان یک شفاعتهایی در مورد بت ها می دانند که آن شفاعت تکوینی و علت این است که مشرک ها می آیند بت ها را شفیع خود و وسیله و واسطه برای دریافت ارزاق و نعمت های تکوینی الهی می دانند. این هم نفی و نهی آمده است.
بت پرستان نظرشون بر این است که خداوند یک حقیقتی نامحدود است و ما دسترسی به این خدای نامحدود نداریم و نمی توانیم خدا را بپرستیم، پس باید بین ما و خدا یک واسطه هایی باشند تا این فیض پرستش را از ما بگیرند و به خدا برسانند.
درحالی که خداوند این توهم جاهلانه رو در قرآن به صورت نقد و بررسی قرار داده و بعد رد کرده است. خداوند در سوره اعراف آیه ۱۹۵ می فرمایند: آیا اینها پادارند باهاش راه روند، آیا دست دارند که باهاش چیزی بگیرند، آیا آنها چشم دارند که باهاش چیزی را ببینند، آیا آنها گوش دارند که چیزی بشنوند.
در واقع خداوند در اینجا می خواهد بگوید که اینها در مانده اند و چیزهای بیجان هستند که خودشون نمی توانند حفظ کنند.
استاد جواهری اشاره کرد و گفت: علت اینکه می گوییم شفاعت در قیامت تکوینی این است که آخرت فقط قلمرو تکوین است، این مسائل اعتباری فقط در دنیاست در اخرت نیست، پس جزای آخرت تکوینی نه قراردادی. پس شفاعتی که در قیامت انجام می شود شفاعت تکوینی می باشد .
همه چیز ملک خداست و منتسب به خداوند است. اگر وسائل فیض را ما شفیع فرار دهیم همه اشون چون مالکش خدا هستش شفیعی هم که ما قرارمی دهیم، می شود شفیع تکوینی. یعنی شفاعت به طورکلی می شود از مسائل تکوینی و شفاعت هم در دومرحله خود را ظاهر می کند: ۱. درپیدایی اصل اعتقاد و قابلیت شفاعت شدن ۲.در تحقق شفاع برای فرد مستعد.
خانم جواهری در پایان گفت: اگر کسی مورد شفاعت می خواهد واقع شود باید قابلیت داشته باشد تا آن شفاعت در حقش پذیرفته شود.

• < قبلی
• بعدی >